1. Διαφωνία Γονέων (1514 ΑΚ) : Η θεώρηση ότι, επειδή δεν συνεννοούνται οι γονείς, ας προκριθεί η αποκλειστική επιμέλεια και συνεπώς ο αποκλεισμός του ενός γονέα από την συν ανατροφή του τέκνου του, είναι ιδιαίτερα επικίνδυνος. Εφόσον η συνεννόηση ή μη είναι στην διακριτική ευχέρεια των γονέων, ο γονέας που πλεονεκτεί νομολογιακά, μπορεί απλά να επιλέξει την μη συνεννόηση και να επιτύχει την αποκλειστική επιμέλεια. Με αυτόν όμως τον τρόπο, ζημιωμένο θα είναι το παιδί, το συμφέρον του οποίου, επιτάσσει την ενεργή και ουσιαστική παρουσία αμφότερων των γονέων στη ζωή του, και συνεπώς η επίκληση του συμφέροντος του, στο πλαίσιο ανάθεσης από το Δικαστήριο, αποκλειστικής επιμέλειας, καθίσταται πάντα προσχηματική. Συνεπώς προτείνουμε να τροποποιηθεί η παρ. 2 του άρθρου 1514 και να διαμορφωθεί ως εξής : Αν δεν είναι δυνατή η από κοινού́ άσκηση του συνόλου της γονικής μέριμνας, εξαιτίας συνδρομής σπουδαίου λόγου και πρωτίστως αν ο ένας γονέας έχει καταδικαστεί́ για ενδοοικογενειακή́ βία ή για εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή αδιαφορεί́ συστηματικά́ για τις υποχρεώσεις του σχετικά́ με την ανατροφή́ του τέκνου ή δεν τηρεί την τυχόν υπάρχουσα συμφωνία για την άσκηση ή τον τρόπο άσκησης της γονικής μέριμνας ή αν η συμφωνία αυτή είναι αντίθετη προς το συμφέρον του τέκνου ή αν η γονική μέριμνα ασκείται αντίθετα προς το συμφέρον του τέκνου, καθένας από τους γονείς προσφεύγει σε διαμεσολάβηση, εξαιρουμένων των περιπτώσεων ενδοοικογενειακής βίας, όπως ο νόμος ορίζει. Αν διαφωνούν, αποφασίζει το δικαστήριο.
2. Συν Απόφαση (1519 ΑΚ) : Ο Ν4800/21 ορθώς καταδεικνύει την από κοινού λήψη απόφασης για την ονοματοδοσία, το θρήσκευμα, τα ζητήματα υγείας και τα σοβαρά θέματα εκπαίδευσης ασχέτως από το αν ασκείται αποκλειστική επιμέλεια ή συνεπιμέλεια. Αυτή όμως η περιοριστική απαρίθμηση αφήνει εκτός συν απόφασης πολλές σημαντικές αποφάσεις, όπως είναι η μεταβολή του επωνύμου ή της υπηκοότητας, η σύναψη γάμου του ανηλίκου, η δημοσιοποίηση της εικόνας του παιδιού κ.α. Πρέπει λοιπόν να γίνει μία ρύθμιση στο νομοσχέδιο αναφορικά με τα θέματα της συν απόφασης. Νομοτεχνικά μπορεί να γίνει αν πριν από τη διατύπωση των ενδεικτικών αποφάσεων προστεθεί η λέξη ιδίως. Αυτό πολύ απλά σημαίνει ότι δεν είναι μόνο τα συγκεκριμένα ζητήματα σοβαρά αλλά είναι και άλλα για τα οποία οι γονείς πρέπει να συν αποφασίζουν, χωρίς να χρειάζεται να επισκέπτονται τις δικαστικές αίθουσες συχνά.
3. Βαριές ποινές : Σε περιπτώσεις παραβίασης δικαστικών αποφάσεων πρωτίστως για την επικοινωνία του τέκνου με τον γονέα του, η τιμωρία πρέπει να είναι παραδειγματική και όχι ποινές κάτω των 6 μηνών οι οποίες παραγράφονται και δεν έχουν καμία επίπτωση προς τον αποξενωτή γονέα. Με αυτόν τον τρόπο αποφεύγεται η γονική αποξένωση – διάρρηξη της σχέσης γονέα τέκνου και οι τραγικές συνέπειες αυτής.
4. Συντόμευση του χρόνου απονομής της δικαιοσύνης : Στα ποινικά αλλά και στα αστικά δικαστήρια της χώρας η καθυστέρηση που παρατηρείται στην έκδοση των αποφάσεων αλλά και η ημερομηνία νέας δίκης σε εξ αναβολής της προηγουμένης, είναι πολύ μεγάλη και καθίσταται δυσλειτουργική και αρκετές φορές καταστροφική τόσο για τους γονείς όσο και για τα παιδιά που στερούνται τον έναν από τους δύο τους γονείς χωρίς λόγο.
5. Ψευδείς Κατηγορίες – Καταγγελίες : Σε περιπτώσεις που αποδειχθεί και εκδοθεί δικαστική απόφαση για ψευδείς κατηγορίες προς τον ένα γονέα από τον άλλον για θέματα που αφορούν ενδοοικογενειακή βία, σεξουαλική κακοποίηση, ασέλγεια προς το παιδί καθώς και χειραγώγηση του παιδιού για να διαρρηχθεί η σχέση του με τον έτερο γονέα (Συνηθίζονται όλα τα παραπάνω μετά την ψήφιση του Ν4800) να αφαιρείται συνολικά η άσκηση της γονικής μέριμνας – επιμέλεια από τον υπαίτιο γονέα.
6. Οικογενειακά δικαστήρια : Με κατάλληλα επιμορφωμένους και εξειδικευμένους δικαστές, που θα εκδικάζουν αποκλειστικά υποθέσεις οικογενειακού δικαίου. Οι οποίοι και θα υποστηρίζονται ενεργά και διαρκώς από κατάλληλο επιστημονικό προσωπικό, παιδοψυχολόγους, οικογενειακούς συμβούλους, κοινωνικούς λειτουργούς και άλλους.
7. Νομολογία : Ακόμα μέχρι και σήμερα παρατηρείται το φαινόμενο να αιτιολογούν την απόφαση τους οι δικαστές με βάση την παλιά νομολογία αγνοώντας πολλές φορές τον Ν.4800/21 και αναφέροντας τον όρο «βιοκοινωνική υπεροχή της μητέρας». Ο συγκεκριμένος όρος δεν υφίσταται και δεν τεκμηριώνεται επιστημονικά αλλά ούτε και από το Σύνταγμα της Ελλάδας όπου αναφέρεται ρητά ότι όλοι οι πολίτες είναι ίσοι ανεξαρτήτου φύλλου, θρησκεύματος κλπ.
8. Οριστικές δικαστικές αποφάσεις : Οι τακτικές αγωγές να είναι άμεσα εκτελεστές χωρίς να χρειάζεται να διευκρινιστεί από τον δικαστή. Έχουν παρατηρηθεί περιπτώσεις όπου ο δικαστής παρέλειψε να αναφέρει τον όρο “άμεσα εκτελεστή” στην απόφαση συνεπιμέλειας που εξέδωσε με αποτέλεσμα να μην έχει ισχύ η απόφαση της τακτικής αγωγής αλλά να ισχύει η αμέσως προηγουμένη απόφαση αποκλειστικής επιμέλειας των Ασφαλιστικών μέτρων. Αυτό το εκμεταλλεύεται ο άλλος γονέας (συνήθως η μητέρα) και δεν συμμορφώνεται με την απόφαση της τακτικής αγωγής βάζοντας τον άλλο γονέα (συνήθως τον πατέρα) σε μια χρονοβόρα και κοστοβόρα διαδικασία που σε περίπτωση προσφυγής του στο Εφετείο για να κάνει έφεση να πρέπει να περιμένει τουλάχιστον δύο χρόνια για να ισχύσει το αυτονόητο, δηλαδή, η απόφαση που ήδη είχε κερδίσει στην τακτική αγωγή.
9. Προστατευτικοί μηχανισμοί : Άμεσα να κινητοποιείται ο προστατευτικός μηχανισμός για την προστασία των παιδιών από κακοποιητικούς γονείς, μέσω αστυνομίας και εισαγγελικής αρχής και να μην δίνεται προτεραιότητα βάσει του φύλου του γονέα. Ο έλεγχος να μην γίνεται προγραμματισμένα με ραντεβού από κοινωνικούς λειτουργούς αλλά αιφνίδια και έκτακτα ώστε να μην δίνεται η δυνατότητα στον κακοποιητή γονέα να προετοιμαστεί για να παρουσιάσει μία άλλη εικόνα από αυτή που πραγματικά υπάρχει αλλά συνάμα να μην χάνεται και πολύτιμος χρόνος.
