Τον τελευταίο καιρό η ενδοοικογενειακή βία, (με τραγικά αποτελέσματα πολλές φορές), είναι ένα θέμα που μονοπωλεί τον έντυπο και ηλεκτρονικό τύπο, φέρνοντας στο προσκήνιο κυρίως την βία που ασκείται από το ανδρικό προς το γυναικείο φύλο αψηφώντας και το αντίθετο, την στιγμή που τέτοια περιστατικά σωματικής βίας και επιθετικότητας με θύματα άνδρες πληθαίνουν. Στο ίδιο συμπέρασμα καταλήγουν και οι διάφορες έρευνες σε Ελλάδα και εξωτερικό, με τα περιστατικά αυτά να έχουν πλέον εξισωθεί.
Μέσα από Ευρωπαϊκή μελέτη της οργάνωσης Domestic Violence in Europe1 που διεξήχθη ταυτόχρονα σε έξι (6) ευρωπαϊκές πόλεις συμπεριλαμβανομένης και της Αθήνας και που ολοκληρώθηκε το 2015 βλέπουμε ότι οι άνδρες στην χώρα μας κατέχουν την πρωτιά ως θύματα σωματικής βίας με ποσοστό 31% έναντι 23,1% των γυναικών
Σε μία άλλη έρευνα που δημοσιεύτηκε στο Journal of Interpersonal Violence του 19982 ανάμεσα σε φοιτητές του ανδρικού φύλου, δήλωσαν σε ποσοστό 90% ότι έχουν υποστεί τουλάχιστον μία μορφή λεκτικής ή άλλης συναισθηματικής βίας από την σύντροφό τους. Επίσης το 40% ανέφερε ότι κατ’ ελάχιστο μία φορά είχαν γίνει στόχος σωματικής βίας από την σύντροφό τους.
Στην χώρα μας, έρευνα διεξήγαγε ο καθηγητής Κοινωνιολογίας του Πανεπιστήμιου Αιγαίου Ευστράτιος Παπάνης από το 2006 έως το 20083 με ανάλογα αποτελέσματα. Συγκεκριμένα, οι άντρες που έπεσαν θύματα ενδοοικογενειακής βίας ήταν :
- Παντρεμένοι 34,7%,
- Σε συμβίωση 25,2%,
- Διαζευγμένοι 37,6%,
- Σε διάσταση 48,1%,
- Αρραβωνιασμένοι 8%
- Σε απλή σχέση 23,5%
ενώ το 12,7% των ανδρών που εξετάστηκε ξεχωριστά ανέφερε ότι αναγκάστηκε να καταφύγει σε νοσοκομείο για την περιποίηση τραυμάτων που οφείλονταν σε γυναικεία επίθεση.
Με την πάροδο του χρόνου και την άσχημη εξέλιξη των σχέσεων μεταξύ των δύο φύλων αυτό το ποσοστό σταδιακά έχει αυξηθεί γιατί στην κοινωνία κυριαρχούν διάφορα ταμπού και στερεότυπα που θέλουν την γυναίκα ευάλωτη και αδύναμη και τον άνδρα δυνατό και άτρωτο λόγω μυϊκής δύναμης. Έτσι εγκλωβισμένα κατ’ αυτόν τον τρόπο στην συνείδηση της κοινωνίας τα δυο φύλα αποτελούν πλέον μια στρεβλή εικόνα που επιτρέπει να γίνονται διακρίσεις υπέρ του γυναικείου φύλου αφήνοντας απροστάτευτα τα αντρικά θύματα σωματικής βίας.
Πολλοί λόγοι έχουν συμβάλει στο να είναι η αντρική κακοποίηση μία απίθανη πραγματικότητα όπως οι παρακάτω :
- Η προβολή της αντρικής κακοποίησης από τα ΜΜΕ και τους διάφορους φορείς, είναι ελάχιστη έως ανύπαρκτη.
- Τα συμβάντα αντρικής κακοποίησης που έχουν καταγγελθεί είναι λίγα για ευνόητους λόγους (Ανδρικός εγωισμός, ντροπή, φόβος μη χάσει την επαφή με τα παιδιά του) που είναι δύσκολο να έχει κανείς αξιόπιστα στατιστικά στοιχεία.
- Χρόνος και κονδύλια έχουν δαπανηθεί προκειμένου να προτρέψουν τη γυναίκα να καταγγείλει την ενδοοικογενειακή βία αλλά δεν έχει γίνει κάτι αντίστοιχο και για τους άντρες.
- Η ιδέα του άντρα ως θύμα ενδοοικογενειακής βίας είναι τόσο ασύλληπτη στους περισσότερους ανθρώπους που πολλοί άντρες δεν επιχειρούν καν να καταγγείλουν την κακοποίησή τους.
- Στις περισσότερες περιπτώσεις, η σωματική βία είναι πιο εμφανής και αντιληπτή στη γυναίκα παρά στον άντρα.
- Ακόμη κι αν ο άντρας καταγγείλει το γεγονός, οι περισσότεροι σοκάρονται ή δυσπιστούν βάσει της λογικής ότι “οι γυναίκες δεν κάνουν τέτοια”.
Τα περιστατικά που πέφτουν καθημερινά στην αντίληψη μας και τα ερευνητικά ευρήματα επιβάλλουν να αναδειχθεί η πραγματικότητα, να σταματήσει αυτή η θεσμική αδιαφορία που έχει επιβληθεί από κάποιες φανατικές και δραστήριες γυναικείες ομάδες και να αντιμετωπισθεί δίκαια βάσει του Συντάγματος περί Ισότητας και μη Διακρίσεων.
Να σημειωθεί ότι, όπως έχουν αποδείξει οι Goldberg and Tomianovich (1984)4 και Smith (et al., 1992) οι άνδρες -παρά το κοινό στερεότυπο- υφίστανται εξίσου σοβαρούς τραυματισμούς κατά την γυναικεία φυσική βία, όσο και οι γυναίκες.
Η πολιτεία οφείλει να προστατεύει και να περιθάλπει κάθε θύμα ανεξαρτήτως φύλου. Μέχρι στιγμής έχουμε δει να προστατεύονται μόνο οι γυναίκες προσφέροντας τους δωρεάν νομική κάλυψη, δομές στήριξης και φιλοξενίας και γραφεία καταγγελιών τα οποία έχουν στελεχωθεί από το ίδιο φύλο.
Αναρωτιόμαστε λοιπόν γιατί δεν αντιμετωπίζονται με τον ίδιο τρόπο οι άνδρες θύματα5 ενδοοικογενειακής βίας, γιατί δεν έχουν τις ιδίες παροχές και ζητούμε να αναγνωριστεί η κακοποίηση των ανδρών από τις συντρόφους τους και να ληφθούν τα ίδια μέτρα και για αυτούς των οποίων τα ποσοστά πρέπει να είναι πολύ μεγαλύτερα από όσα έρχονται στο φως λόγω απόκρυψης από ντροπή ή λόγω φόβου μήπως χάσουν την επαφή με τα παιδιά τους σε περίπτωση δικαστικής διαμάχης.
Παραθέτουμε video με είκοσι τέσσερα (24) πραγματικά περιστατικά σωματικής βίας και ανθρωποκτονίας από γυναίκες6 που έλαβαν χώρα στην Ελλάδα τον τελευταίο χρόνο. Αναμένουμε οι αρμόδιοι να επέμβουν αποτελεσματικά και δίκαια με στόχο να αντιμετωπιστεί χωρίς διακρίσεις και προκαταλήψεις αυτή η οδυνηρή κατάσταση που συντηρεί τα δυο φύλα απέναντι.
Πηγές :
3http://epapanis.blogspot.com/2008/02/blog-post_28.html
